Sens [W]

Płyną łzy, słone kropelki...

płynę też ja...

w bezkresie smutku...

Wypala krtań ogień, wielki piekielny...

wypalam też ja...

znaki na swej skórze...

Patrzę na dzieło...

zgon.

Odwracam wzrok...

zgon.

Śmierć czeka -

w szacie czarnej.

Przeznaczenie się zbliża -

z uśmiechem szyderczym.

Czas tyka -

wyczekując w ciszy.

A ja... a ja...

widzę.

Tyle życia...

w grobie.

Tyle chwil...

w glebie.

I gdy tak znikam -

rozumiem wszystko.

Miłość...

Ból...

Radość...

Stratę...

Nadzieję...

Smutek...

Próbą jest trwać.

Sensem jest żyć.