Kakao [F]

Cześć!

Jeśli ktoś czyta mojego bloga, to tak, ja żyję! Jutro święta, więc... Wesołych Świąt! I z tej okazji taki mały prezencik w postaci krótkiej, wesołej jednoczęściówki Tokio Hotel, utrzymanej w zimowych klimatach. Pomysł na fabułę wpadł mi do głowy dzięki nauczycielowi od zajęć artystycznych, który kazał klasie narysować stół bilardowy. Początkowo miałam nieco inną wizję tego opowiadania, ale w końcu wyszedł jakiś przyjemny one shot.

Wiem, że dawno nic tu nie było, ale czekam na odwiedziny przez wenę. Nawet napisałam cztery rozdziały twincestu, ale się wypaliłam i uznałam to za słabe, więc... Mam pomysł na coś innego, ale podejrzewam, że historia się powtórzy. No cóż, pozostanę przy luźnym publikowaniu notek...

Polecam do tego: Wham! - Last Christmas

_____________________________________________________________

 - Proszę.

Czarnowłosy chłopak chwycił w dłonie kartonową paczkę i podziękował kurierowi, który zapewne miał po dziurki w nosie jego uprzejmości. Zresztą, co mu się dziwić. Po całym dniu wożenia przesyłek do różnych ludzi pewnie tylko marzy o powrocie do ciepłego domu. Zwłaszcza że na zewnątrz był niezły ziąb i prószył śnieg.

- To bile?

Gdy tylko drzwi się zamknęły, spojrzał łagodnym wzrokiem na nowo przybyłą postać, która szczerzyła się do niego z radosnym błyskiem w oku.

Znów [W]

Znów tonę.

Znów opadam na dno.

Znów samotnie cierpię.

I znów ktoś wyciąga dłoń.

I znów na brzeg powracam.

I znów ktoś ogrzewa ciepłem.

I znów odnajduję nadzieję.

Kawa [W]

Kawa jest jak życie.

Gorzka.

Nie możesz przestać jej pić.
Nie możesz czy nie chcesz?

Śnić [W]

Śnię.

Płynę pomiędzy obłokami,
sunąc po bezkresie błękitu.

Patrzę na świat zza ekranu,
z pragnieniem odłączenia prądu.

Nasz koniec [W]

Piszę zdecydowanie za dużo smutnych, romanthycznych wierszy. Zdecydowanie.

_____________________________________________________________

Opuściłeś mnie.

Pozostawiłeś samemu sobie.

Porzuciłeś na łaskę mroku.

To boli.

Kocham i przepraszam [F]

Cześć,

tutaj świeżutki twincest. Oczywiście z Billem i Tomem w roli głównej. W końcu udało mi się coś napisać, bo od pewnego czasu jadę na tych starszych pracach. Serio, w wakacje nie mam czasu (ewentualnie brak weny/lenistwo)! Od przyszłego tygodnia chyba będzie nieco luźniej, bo wyjeżdża moja siostra cioteczna. Może uda mi się napisać dalszy ciąg opowiadania wieloczęściowego? Póki co jest rozdziałów dwa i pół. Przez około półtorej tygodnia (lub więcej) napisałam tylko jego kilka zdań, brawo ja. A tak z innej beczki – muszę powprowadzać trochę poprawek w starszych postach. Chociażby zapis dialogów, bo w końcu go troszkę bardziej ogarnęłam. Może dodam gdzie nie gdzie kilka zdań?

_____________________________________________________________

Tom, uwielbiałem twój dotyk. Sprawiałeś, że czułem się najważniejszy...

Muskał delikatnie zaróżowione usta brata siedzącego na nim okrakiem. Obejmował go ciasno w pasie i wpatrywał się głęboko w czekoladową głębię jego oczu. Identyczną mu, a jednocześnie po stokroć piękniejszą.

Winny [W]

Widzisz mój ból?

Widzisz.

Czemu więc udajesz ślepca?

Słyszysz mój krzyk?

Słyszysz.

Czemu więc udajesz głuchego?

Sens [W]

Płyną łzy, słone kropelki...

płynę też ja...

w bezkresie smutku...

Wypala krtań ogień, wielki piekielny...

wypalam też ja...

znaki na swej skórze...

Słodka Niewinna [O]

Ten tekst napisałam jakiś czas temu, zupełnie spontanicznie... i jest on nieco kontrowersyjny. Tak mi się wydaje. Ukazuje dramat młodej kobiety, który należy odczytywać z emocjami. Nie wydaje mi się on jakoś bardzo brutalny etc, lecz wolę uprzedzić, iż może nie być on dla każdego ze względu na tematykę. Bardzo mi jednak zależy na opinii, bo przelałam w to swoje emocje. Podczas pisania wpadłam w pewnego rodzaju ,,trans'', wielkie natchnienie.

Gorąco polecam puścić sobie do tego ten o to utwór: Track 02: Vampire Knight Guilty Main Theme, gdyż nadaje on niepowtarzalny klimat.

_____________________________________________________________

Niebieskie oczęta zastygły w wiecznym bezruchu. Te niegdyś świecące energią dwa punkciki zamieniły się w bezuczuciowe oczy lalki. Nieżywe. Tak jak ona cała. Zabiła ją miłość – obłąkanie.

Moja piękna, moja śliczna....

Wujek [F]

Mam dziś zakończenie roku, więc z tej okazji wstawiam ten pozytywny Kaulitzcest. Bardzo krótki, ale w sam raz na minutkę wolnej chwili, rozluźnienie się. Mam nadzieję, że w wakacje uda mi się zmobilizować skończyć wieloczęściówkę.

Tak dawno nie wstawałam rano... spać. Ehh.

_____________________________________________________________

- Drogie dzieci, czym jest miłość?

- Miłość to uczucie!

- Zgadza się. A czy wy kochacie coś lub kogoś? - gromada sześciolatków zaczęła się przekrzykiwać powodując mały chaos.

Zrób to [F]

Zna ktoś grę Life is Strange? Bo właśnie z tego jest ta miniaturka. Jeśli ktoś nie kojarzy, ostrzegam przed możliwymi spoilerami etc. Mamy tu Mr. Jeffersona oraz Nathana, bo tak mało o nich w polskim fandomie. W sumie, to co się dziwić....

_____________________________________________________________

Jesteś wspaniały, Nathan....

Uśmiechnąłem się. Jestem wspaniały. On tak powiedział. On jest najlepszy, więc wie wszystko. I jeśli tak mówi, to z całą pewnością tak jest. Nie kłamie. Inni się nie znają. Są głupi. Wmawiają straszne rzeczy, cały czas próbują mnie kontrolować. On wie najlepiej, co jest dla mnie dobre.

Dusza Ludzka [W]

Wśród otchłani umysłu
strach się czai.

Powoli podpala zmęczony rozum.
Trawi w żałobie beznadziejne serce.
Zabiera porcje powietrza uczynniając niedotlenionym.

Razem [F]

Kaulitzcest (w domyśle)

_____________________________________________________________

 Gitarzysta leżał swobodnie w miękkiej pościeli i wpatrywał się nieprzeniknionym wzrokiem w sufit. W pomieszczeniu panował mrok. Jedynym światłem był blask księżyca wpadający przez okno. Mężczyzna brał głębokie, równomierne wdechy. Z równie spokojnym tempem wydychał nagromadzone w płucach powietrze. Trzymał w ustach papierosa. Tej nocy wyjątkowo nie mógł zasnąć, a biała rurka go odprężała.

,,Kocham Cię'' [F]

Bry. Oglądał ktoś finał Eurowizji? Nadal nie mogę pojąć, że to Ukraina wygrała, a nie Michał... No dobra, ja przyszłam z kolejnym Kaulitzcestem. Coś dużo go tutaj. Bardzo.

_____________________________________________________________

Tulił do siebie drżące ciało brata. Młodszego, kochanego bliźniaka. Szeptał mu do ucha czułe, uspokajające słówka. Napawał jego zranioną duszę spokojem. Był niczym najlepszy balsam na cierpiące ciało. Ogrodnik zajmujący się swoimi wspaniałymi kwiatami. Bolał go widok płynących łez po jego bladych policzkach. 

Serce [W]

Puk puk.

Rozbrzmiewa dźwięk.

Co Twe serce skrywa?

Pyta głos.

Co me serce skrywa?

Co ma w środku?

Niszczyciel [W]

Jedno twoje pociągnięcie.

Jeden twój ruch.

Konsekwencji ogrom tu.

Ciągniesz za sznurki.

Znowu niszczysz.

Nie myślisz.

Dwanaście Nocy [F]

Dzień doobry! W końcu mogę wstawić to, co już od dłuższego czasu kłębiło się w mojej głowie. I mimo że to Kaulitzcest, mam nadzieję, że wszyscy przeczytają. Nie łączą ich tutaj więzy krwi ani zespół, więc no... Acha, jest scena erotyczna. Mam nadzieję, że nie jest aż tak tragiczna. :)

Przy tworzeniu towarzyszyła mi głównie piosenka Morandi - Save Me, polecam.

_____________________________________________________________

Kiedy ujrzałem cię pierwszej nocy sączyłeś kolorowy napój. Dziwiłem się, że ktoś tak atrakcyjny siedzi samotnie. Twoja tajemniczość oraz niecodzienny styl były porażająco przyciągające. Każdy twój ruch był przemyślany, stanowczy, lecz subtelny i delikatny.

Siedzieliśmy po przeciwnych stronach baru, a ty spoglądałeś na mnie swymi czekoladowymi oczyma z dziką pewnością siebie. Czerwona słomka zanurzała się w twoich kuszących wargach mocno na niej zaciśniętych. Zgrywałeś nieśmiałego, udając zawstydzenie, gdy przyłapywałem cię na patrzeniu na mnie. Prowadziliśmy coś w rodzaju gry zapoznawczej.

Wycieczka [O]

Dobry! Długo myślałam, czy opublikować tego one shota, ponieważ pisałam go ponad pół roku temu i wydaje mi się nieco słaby, naciągany. Ale cóż, różne się rzeczy pisze, a że kolejny Kaulitzcest w trakcie pisania... Więc wprowadziłam drobne poprawki i proszę.

_____________________________________________________________

Życie bywa niesprawiedliwe. Tak właśnie pomyślał Will, kiedy dostał nakaz od swej wspaniałej rodzicielki, oprowadzenia po okolicy syna jej starej, dobrej koleżaneczki, gdyż ten właśnie przyjechał ze szkoły odległej setki kilometrów stąd, na wakacje i nie orientuje się w terenie. Darmowa wycieczka. Świetnie. W dodatku zapewne przez dwa miesiące będzie musiał go niańczyć. Owszem, mógłby tego nie zrobić, ale jego matka potrafi stać się największym koszmarem. To była beznadziejna sytuacja. Teraz, zamiast zajmowania się dwa lata starszym od niego samego blondynem, mógłby spędzić miłe popołudnie z kumplami, wspólnie oglądając mecz i zajadając się serowymi chrupkami.

Sąd Ostateczny [W]

Nadszedł ten dzień.

Z otchłani wyłonił się On.

Szeleszcząc głębią swego płaszczu.

Pod maską śmierci ukryty.

Osądził wszechwiedzącym okiem.

Kurtyna [W]

Już? Już.

Kurtyna poszła w górę.

Przedstawienie czas zacząć.

Delikatnie kołysać się w powietrzu.

Poruszać niczym najlepsza baletnica.

Swoim własnym perfekcyjnym tańcem.

Odpowiedzi [O]

Po raz ostatni tęsknie dotykam twoich miękkich włosów. Lustruję cię swoim wzrokiem licząc, że usłyszysz moje rozpaczliwe wołanie serca. Łudzę się, iż oznajmisz mi, że to tylko głupi żart. Jednak ty nawet nie drgasz. Stoisz w miejscu niczym marmurowy posąg, spoglądając spod swej kaskady rzęs. Zostawiam cię samego. Dokładnie tak, jak tego sobie zażyczyłeś. Opuszczam twój świat raz na zawsze.

Chwila Szczęścia [F]

Twincest/Tokio Hotel

KONIECZNIE polecam puścić sobie do tego piosenkę A Great Big World, Christina Aguilera - Say Something.

_____________________________________________________________

Zimno pochodzące z podłogi pochłania moje zmarznięte już i tak, siedzące na niej ciało. Wpatruję się beznamiętnie w szklane odbicie, które powinno być mną. Powinno. A marna egzystencja, którą tam widzę, wydaje mi się być kimś zupełnie obcym. Nigdy nie pozwoliłbym na podkrążone i przekrwione oczy oraz poszarzałą cerę - wynik moich nocnych koszmarów. W dodatku tłuste od kilku dni włosy, swobodnie błądzą po mojej zmęczonej cierpieniem twarzy.

Wizyta [F]

Dobry! Z okazji Prima Aprilis wstawiam ten, w moim mniemaniu, całkiem zabawny twincest z TH. :D

_____________________________________________________________

Georg zajechał swoim srebrnym lamborghini pod dom bliźniaków. Przeczesał dłonią włosy i wyjął klucz ze stacyjki. Miał popracować trochę nad tonacją z Tomem do tej nowej piosenki. Z cichym westchnięciem opuścił auto, po czym podszedł pod drzwi z zamiarem zapukania do nich. Jednak coś go powstrzymało. A konkretniej nieartykułowany dźwięk dochodzący ze środka.

- Toom... mocniej! - I znowu to samo. Coś pomiędzy jękiem, a dziwnym westchnięciem. Głos zdecydowanie należał do Billa. Tylko, co do cholery, się tam dzieje?

Nowa Wieczność [O]

Polecam słuchać: Sailor Moon Star Locket Melody.

_____________________________________________________________

Dotykam swą dłonią twego zimnego policzka. Spoglądam na twą bladą twarz skąpaną w świetle przedzierających się przez okno promieni jasności. Jesteś piękna. Niepokalana. Ocieram ci zaschnięte łzy. Już nie musisz się obawiać, mój najdroższy skarbie. Już nikt nas nie rozdzieli. Nikt nie ma prawa mi cię zabrać, mój rudowłosy aniele.
Dotykam twoich miękkich loków. Kocham ich miętową woń.

Błękitna Rybka [W]

Błękitna rybka miała swój staw.

Błękitna rybka była piękna.

Ale inne rybki jej nie lubiły.

Inne rybki nie lubiły jej piękna.

Inne rybki były zazdrosne.

,,Drogi Tommy'' [F]

Na pierwszy ogień postanowiłam zaprezentować twincest o bliźniakach Kaulitzach (Tokio Hotel). Napisałam go całkiem niedawno i śmiem twierdzić, że jest całkiem przyzwoity.

Przy czytaniu koniecznie należałoby słuchać piosenki Jason Walker - Echo.

_____________________________________________________________

Drogi Tommy,

tak bardzo Cię kocham. Ale ty o tym doskonale wiesz, przecież niemal codziennie ci o tym przypominałem. A Ty uśmiechałeś się wtedy w ten rozczulający sposób i czasami odpowiadałeś. Wiem, jak trudno Ci mówić o swoich uczuciach, dlatego nie miałem Ci za złe, że robiłeś to rzadko.

Pamiętasz nasz pierwszy pocałunek? Ja nadal czuję smak Twoich niewinnych ust.

Dobry Wieczór?

W końcu postanowiłam spróbować swoich sił (po raz kolejny; miejmy nadzieję, że ostatni) w prowadzeniu bloga. Nie będę się jakoś specjalnie rozpisywać, bo i po co? Napisze się kilka postów, to ten zniknie w otchłaniach, o. Tak czy siak, zamierzam tutaj zamieszczać swoją twórczość: wiersze, opowiadania, fanfiction czy co tam do mojego łepka wpadnie. Od razu uprzedzam, że mogą się tu znaleźć treści erotyczne, brutalne, wulgaryzmy, tematyka twincestu etc. Ogólnie – nie dla wszystkich. Nie stwierdzę, że +18, bo byłoby to hipokryzją, skoro sama tylu lat nie mam. Podejrzewam też, że w większości znajdą się tu teksty homoseksualne, jednakże możliwe, że i na coś innego mnie najdzie. Wszelkim osobą mającym coś przeciwko wymienionym rzeczą, uprzejmie mówię, do (nie)widzenia. Dziękuję za uwagę.

Pozdrawiam,

Mrs. An